YORGUNUM



 

   Yorgunum. Hem gönlüm, hem ruhum, hem bedenim yorgun. Duruyorum ve kendime soruyorum. Bu yorgunluğun sebebi ne? Niçin bu kadar bitkin hissediyorum?

   Her sabah aynı neşeyle uyanıp kendi kendime “Bugün güzel geçecek” desem de, ille canımı sıkacak bir şeyler oluyor. Ben etrafımda neşemle tanınan bir insanım. Gittiğim mekanlara neşemi ve esprimi yanımda taşırım. Gülerim , güldürürüm. Arkadaşlarıma değer verdiğim için onlarla neşemi paylaşırım. Fakat şu son bir aydır işler hiçte benim istediğim gibi gitmiyor. Ben insanlara değer verdikçe, insanlar benim değerimi düşürmeye çalışıyor. Düşündükçe yorgunluğumun sebebini buluyorum. Ben herkesi kendim gibi zannediyorum. Galiba bu yüzden yorgunum. İnsanların kıskançlıklarını, fesatlıklarını , kötü kalplerini, sinsi yüzlerine taktıkları şirinlik maskelerini taşımak yoruyor sanırım beni.

  Ne olurdu sanki herkes birbirine saygılı olabilse, karşısındakini sevmese bile, ona saygı duyabilse. Düşündükçe beynim karıncalanıyor, kalbim uyuşuyor. Ruhum  neden yorgun sebebini buluyorum. Ruhum ruhsuz insanlar görmekten yorgun. Sahte gülüşleri duymaktan, samimiyetsiz nezaketlerden bıkkın, menfaatçi zihinlerden bunalmış. Bu yorgunluğun sebebi, neşemin katillerine kızıyorum. Çünkü onlar yalnızca neşemi katletmekle kalmıyor, insanlara duyduğum sevgiyi de öldürüyorlar. Çevremde o kadar az sayıda dürüst insan var ki, bir elin parmaklarını geçmez sanırım. Herkesin yüzünde bir maske, bir sahte tebessüm. Yan masada canım cicimli konuşanlar , bu tarafa geçtiklerinde yüzlerini buruşturup kinayeli bakışlar savuruyorlar. Korkuyorum. Evet onlara benzemekten korkuyorum.

   Bir an için gözlerimi kapatıyorum. Kararlarımı gözden geçiriyorum. Gerçekten doğru bir karar verdiğime inanıyorum. Bedenleri diri fakat ruhları ölmüş insanlarla uğraşmaktansa, bedenleri ölmüş ruhları dirilmiş insanlar daha masum geliyor bana. Kim nasıl yargılarsa yargılasın “BEN BUYUM”. Benimle olmak isteyenler ben burdayım. Tüm neşemle, tüm sevgimle , yorgun kalbimle yanınızdayım.

   Ama şunu da belirteyim yanıma gelirken takındığınız o şirinlik maskelerini  çıkartmalısınız. Çünkü artık daha fazla tahammül edemeyip gönlünüzü kırmaktan korkuyorum. Gerçi sizde vücudunuza kan pompalamaktan başka hiçbir işe yaramıyor o gönül. Ama olsun. Dünyanın hepimizin gönlünde yaşattığıduygularla dolu olması dileğiyle…

M. ASLAN