| Şiirlerim ve Yazılarım |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Korkuyorum,
İçimi umarsızca saran bu aşktan korkuyorum.
Kendi isteklerimi senin isteklerinden öne almaktan,
Seni, senin beni sevdiğin kadar sevememekten korkuyorum.
Sana bir şey söyleyeyim mi?
Ben sevmeyi bilmiyorum. Sevemiyorum ben.
Ya da sevdiğim insana zarar veriyorum.
Sen benim güneşimsin.
Her sabah dünyamı aydınlatıyorsun,
Saçtığın ışıkla içimi ısıtıyorsun,
Yaşamam için gerekli her şeyi sana borçluyum ben.
Ama ben güneşe gözlerimi kısmadan bakamıyorum.
Güneşim; Sana yaklaşamam. Yaklaşırsam yanarım yok olurum.
Gençliğimde kendime söz verdim.
Kimseyi aşk derecesinde sevmeyeceğim.
Vazgeçemeyeceğim hiç kimsem olmamalı benim.
Zaten ruhum yeterince tutsak.
Korkularımın endişelerimin tutsağı olmuşken,
Bir de senin tutsağın olamam ben.
Ne olur kızma bana. Anlamaya çalış.
Güneşim, sen yine her sabah aydınlat benim dünyamı.
Yine sıcacık gülüşünle ısıt içimi.
Ama, gel deme bana, yaklaş deme.
Yakarsın kavurursun beni.
Aslında biliyor musun?
Aşkınla yanıp kavrulmak değil benim korktuğum,
Benim korktuğum ilk defa kendim için yaşayacak olmam.
Dedim sana korkuyorum.
Ve ben korkularla yaşamak istemiyorum.
Seni korkularımla değil,
Penceremden odama dolan güneş ışığıyla anımsamak istiyorum.
M.Aslan
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 10 ziyaretçi (14 klik) burdaydı!
M.Aslan
|
|
|
|
|
|
|
|
