Ask...

Aşk kapımı çalma benim.Uzun zaman önceydi.Kapıyı içeriden kilitledim.Korktugum her olasılıga karsılık,anahtarı imha ettim.Yüregimin kapısı davetli ,davetsiz her misafire kapalı o günden beri.Istedigin kadar bekle kapımda.Geçirdigin zamana yazık etmis olursun sadece.Öylesine yorgun ki şu zavallı yüregim,öylesine hırpalandı ki , zannetmiyorum hiçbir doktor ,hiçbir ilaç devası olamaz. Öylesine derin bir yara açık ki yüregimde, bu yarayı ne ipek ibrisimler dikebilir, ne de binbir çesit duygudan mamul merhemler.Yüzyıllardır agır bir yük tasıyormuscasına yorgun bedenim.Hiç kimse için hiçbir dert için kendini daha fazla incitmemeye yeminli bu kalp son gayretiyle yaşama tutunmak için savasıyor. Bu gün deseler ki ; -“Sana Dünya’yı vaat ediyorum.Aç Su kalp ülkesinin kapısını.”Tereddütsüz cevabım şöyle olur:-“Eger cennette bir hakkım varsa ben size onu sunuyorum,yeter ki örselenmis kalbimi bir defada siz incitmeyin.”

M. Aslan